รีวิวหนัง "ฮาวทูทิ้ง..ทิ้งอย่างไรไม่ให้เหลือเธอ" ประทับใจแค่ไหน?

ว่าด้วยเรื่องของการ "มูฟออน" เนี่ย พูดง่ายแต่ทำโคตรยาก! ยิ่งถ้าต้องมานั่งรื้อข้าวของเก่าๆ ที่มันเต็มไปด้วยเรื่องราว ทั้งสุข ทั้งเศร้า ทั้งที่อยากจำและอยากลืม แล้วถ้าข้าวของเหล่านั้นมันดันเป็นของ "แฟนเก่า" ล่ะ...เออ จะทำยังไงดี? วันนี้เราจะมาเมาท์มอยหอยสังข์กันถึงหนังไทยที่ว่าด้วยเรื่อง "การทิ้ง" ที่ไม่ได้ทิ้งแค่ของ แต่ทิ้งใจไว้กลางทางอย่างเรื่อง "ฮาวทูทิ้ง..ทิ้งอย่างไรไม่ให้เหลือเธอ" ที่เชื่อว่าหลายคนดูแล้วคงมีจุกอกกันบ้างแหละ พร้อมแล้วมาดูกันว่าหนังเรื่องนี้จะประทับใจ (หรือประทับตรึงจนปวดใจ) แค่ไหน!

1. ภาพรวมของหนัง: ทิ้งแต่ไม่ลืม

ชื่อเรื่อง: ฮาวทูทิ้ง..ทิ้งอย่างไรไม่ให้เหลือเธอ (Happy Old Year)
ปีที่ฉาย: 2562
ผู้กำกับ: เต๋อ นวพล ธำรงรัตนฤทธิ์
นักแสดงหลัก: ออกแบบ ชุติมณฑน์ จึงเจริญสุขยิ่ง (รับบท จีน), ซันนี่ สุวรรณเมธานนท์ (รับบท เอ็ม)
แนว: โรแมนติก ดราม่า

เรื่องย่อคร่าวๆ: จีน หญิงสาวที่กลับจากสวีเดน ตั้งใจจะรีโนเวทบ้านให้เป็นสไตล์มินิมอล โล่งๆ คลีนๆ เพื่อเปิดเป็นออฟฟิศ แต่การจะทำแบบนั้นได้ เธอต้องจัดการกับข้าวของรกรุงรังเต็มบ้าน ซึ่งหนึ่งในนั้นมีข้าวของของ เอ็ม แฟนเก่าที่เธอทิ้งไปแบบไม่ลา การเผชิญหน้ากับข้าวของเหล่านั้น ทำให้เธอต้องกลับไปเผชิญหน้ากับความสัมพันธ์และความรู้สึกผิดในอดีตที่ยังค้างคา

จุดเด่นที่เขาว่ามา:

• พล็อตเรื่องใกล้ตัว คนเคยมีแฟนเก่า (หรือเคยทิ้งใครไป) อินได้ไม่ยาก
• การแสดงที่สมจริง เป็นธรรมชาติ
• งานภาพและบรรยากาศคุมโทน มินิมอลแต่แฝงไปด้วยอารมณ์
• ให้ข้อคิดเรื่องการจัดการกับอดีตและความรู้สึก

2. เรื่องราวและปมประเด็น: แค่ทิ้งของ...มันง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ?

หนังเปิดเรื่องมาด้วยบรรยากาศบ้านที่เต็มไปด้วยข้าวของกองมหึมา จีนที่เพิ่งกลับจากสวีเดนพร้อมไอเดียมินิมอลเต็มหัว ก็ลงมือลงแรง "ทิ้ง" อย่างไม่ใยดี อะไรไม่ใช้ รกเกะกะ คือทิ้งหมด! แต่เรื่องมันไม่ง่ายแบบนั้นน่ะสิ เพราะข้าวของแต่ละชิ้นดันมีความทรงจำผูกติดอยู่ โดยเฉพาะข้าวของของเอ็ม แฟนเก่าที่หายไปจากชีวิตเธอพักใหญ่ๆ แล้ว การที่จีนตัดสินใจเอาของเหล่านี้ไปคืน กลายเป็นจุดเริ่มต้นของการรื้อฟื้นเรื่องราวในอดีต ความรู้สึกผิดที่เธอไม่เคยได้ขอโทษ และการที่เธอต้องเห็นชีวิตของเอ็มที่ดูเหมือนจะ "มูฟออน" ไปแล้ว (หรือเปล่า?)

ปมหลักๆ ของเรื่องคือ การพยายามจะตัดขาดจากอดีตของจีนผ่านการทิ้งข้าวของ ซึ่งมันสะท้อนไปถึงความสัมพันธ์และผู้คนที่เธอเคย "ทิ้ง" ในชีวิต ไม่ใช่แค่เอ็ม แต่รวมถึงคนในครอบครัวและเพื่อนด้วย หนังชวนให้คิดว่าการทิ้งข้าวของมันต่างกับการทิ้งคนยังไง แล้วเราสามารถ "ทิ้ง" ความรู้สึกผิด หรือความทรงจำที่เจ็บปวดได้จริงๆ เหรอ?

3. ตัวละคร: คนที่อยากทิ้ง กับคนที่ถูกทิ้ง

จีน (ออกแบบ ชุติมณฑน์): ตัวละครหลักที่เป็นเหมือนศูนย์กลางของเรื่อง เธอเป็นคนเด็ดเดี่ยว มุ่งมั่นกับการทำบ้านให้เป็นมินิมอลมากๆ จนบางทีก็ดูเย็นชา และไม่ค่อยนึกถึงความรู้สึกคนรอบข้าง การแสดงของออกแบบในบทนี้คือดีมาก สามารถถ่ายทอดความรู้สึกที่ซับซ้อนของตัวละครที่ภายนอกดูแข็งๆ แต่ข้างในเต็มไปด้วยปมและความรู้สึกผิดได้เป็นอย่างดี

เอ็ม (ซันนี่ สุวรรณเมธานนท์): แฟนเก่าของจีนที่ดูเหมือนจะมูฟออนไปแล้ว แต่การกลับมาของจีนพร้อมกับข้าวของเก่าๆ ก็ทำให้ชีวิตที่ดูเหมือนจะนิ่งๆ ของเขาต้องปั่นป่วน ซันนี่แสดงบทนี้ได้ลึกซึ้ง ไม่ได้ดูเป็นพระเอกจ๋า แต่ดูเป็นคนธรรมดาที่มีอดีตที่ยังไม่ได้รับการคลี่คลาย

นอกจากนี้ยังมีตัวละครสมทบอย่าง แม่ของจีน (อาภาศิริ นิติพน) และพี่ชาย (ถิรวัฒน์ โงสว่าง) ที่เข้ามาเป็นส่วนสำคัญในการสะท้อนปมในใจของจีน และเพิ่มมิติให้กับเรื่องราว

4. การแสดง: น้อยแต่มาก...อารมณ์มาเต็ม!

ต้องบอกว่า "ฮาวทูทิ้งฯ" เป็นหนังที่นักแสดงทุกคนเอาอยู่จริงๆ ออกแบบคือแบกหนังทั้งเรื่องไว้บนบ่าได้อย่างยอดเยี่ยม การแสดงของเธอไม่ได้หวือหวา แต่เน้นไปที่สายตา แววตา ท่าทาง ที่สื่ออารมณ์ข้างในที่เก็บงำเอาไว้ ส่วนซันนี่ก็มาในบทที่แตกต่างจากที่เคยเห็น ทำให้เห็นมุมการแสดงที่นิ่งขึ้น แต่ก็ยังคงเสน่ห์เฉพาะตัวไว้ได้ ฉากที่ทั้งคู่เข้าด้วยกันคือดีงาม เคมีมันได้ ทั้งความอึดอัด ความทรงจำเก่าๆ มันฟุ้งเต็มจอไปหมด แม้แต่ตัวละครสมทบอย่างแม่ที่รับบทโดย อาภาศิริ นิติพน ก็สามารถสร้างอิมแพ็คให้กับเรื่องได้มากในฉากที่ออกมาไม่กี่ฉาก

5. ผู้กำกับและงานภาพ: มินิมอล สวยงาม แต่แอบเจ็บ

สไตล์ของเต๋อ นวพล คือชัดเจนมากในเรื่องนี้ ทั้งงานภาพที่เน้นความ "มินิมอล" โทนสีหม่นๆ คลีนๆ แต่กลับยิ่งขับเน้นอารมณ์ที่อึดอัดและเจ็บปวดออกมา การเลือกใช้เฟรมภาพแบบ 3:2 ทำให้ภาพดูแคบลง เหมือนบีบให้คนดูจดจ่ออยู่กับตัวละครและอารมณ์ที่พวกเขาสื่อสารออกมา บทสนทนาเป็นธรรมชาติ ไม่ได้หวือหวา แต่แฝงไปด้วยความหมายและคมคายตามสไตล์ผู้กำกับ บางฉากที่ดูเหมือนจะไม่มีอะไร แต่การใช้ภาพและเสียงก็สามารถบิ้วอารมณ์คนดูให้รู้สึกตามไปด้วยได้

6. ดนตรีประกอบและเสียง: เงียบๆ แต่สะเทือน

ดนตรีประกอบในเรื่องนี้ไม่ได้เยอะ หรืออลังการ แต่มาในจังหวะที่พอเหมาะ พอดี ช่วยเสริมบรรยากาศของหนังให้ยิ่งดูหม่นและเข้าถึงอารมณ์ของตัวละครได้มากขึ้น ส่วนเสียงต่างๆ ในหนังก็ถูกนำมาใช้ได้อย่างน่าสนใจ เช่น เสียงการทิ้งของลงถุงขยะ เสียงบรรยากาศในบ้านที่ดูเงียบเหงา เสียงเหล่านี้ช่วยสร้างบรรยากาศและสื่อถึงความรู้สึกโดดเดี่ยวของตัวละครได้ดี

7. ธีมหลัก: การทิ้ง การเก็บ และการก้าวต่อไป

ธีมหลักที่หนังพูดถึงอย่างชัดเจนคือเรื่องของ "การทิ้ง" และ "การเก็บ" ไม่ใช่แค่สิ่งของ แต่หมายถึงความทรงจำ ความรู้สึก และความสัมพันธ์ หนังชวนให้เราตั้งคำถามว่าการทิ้งข้าวของเก่าๆ จะช่วยให้เราลืมเรื่องราวในอดีตได้จริงๆ เหรอ? หรือบางทีการเก็บมันไว้ต่างหากที่ช่วยเตือนให้เราไม่ลืมว่าเราเคยผ่านอะไรมาบ้าง

นอกจากนี้ หนังยังพูดถึงเรื่องของ "การขอโทษ" และ "การให้อภัย" ทั้งการขอโทษคนอื่น และการให้อภัยตัวเองในสิ่งที่เราเคยทำผิดพลาดไป และแน่นอนว่ามันวนกลับมาที่เรื่องของการ "มูฟออน" ว่าจริงๆ แล้วการก้าวต่อไปในชีวิตมันต้องทำยังไงกันแน่?

8. จังหวะและตัดต่อ: เนิบๆ แต่ได้คิดตาม

จังหวะของหนังค่อนข้างเนิบช้าตามสไตล์หนังของเต๋อ นวพล ไม่ได้มีฉากหวือหวา หรือไคลแมกซ์ที่พีคสุดๆ แต่หนังจะค่อยๆ เล่า ค่อยๆ สะสมอารมณ์ไปเรื่อยๆ เหมือนภูเขาไฟที่รอวันปะทุ การตัดต่อก็ช่วยเสริมความรู้สึกอึดอัดและโดดเดี่ยวของตัวละครได้ดี แม้จะไม่ได้เร้าใจ แต่จังหวะที่เนิบช้านี้ก็ทำให้คนดูมีเวลาคิดตามเรื่องราว และซึมซับอารมณ์ของตัวละครได้อย่างเต็มที่

9. ข้อดี-ข้อเสีย: ชอบก็อิน ไม่ชอบก็มีงง

ข้อดี:

• พล็อตเรื่องโดนใจ ใกล้ตัวคนดูมากๆ
• การแสดงของนักแสดงทุกคนคือดีงาม โดยเฉพาะออกแบบ
• งานภาพสวย คุมโทน มินิมอล มีสไตล์
• บทสนทนาคมคาย ชวนให้คิดตาม
• ให้ข้อคิดเกี่ยวกับชีวิต ความทรงจำ และความสัมพันธ์

ข้อเสีย:

• จังหวะหนังค่อนข้างเนิบช้า บางคนอาจรู้สึกเบื่อ
• เป็นหนังดราม่าหนักๆ ไม่มีโมเมนต์ฟีลกู๊ดจ๋าๆ
• บางประเด็นในเรื่องอาจไม่ได้ถูกคลี่คลายทั้งหมด ทิ้งให้คนดูคิดต่อเอง
• ไม่ใช่หนังที่เหมาะกับคนที่ชอบดูอะไรสนุกๆ เข้าใจง่าย

10. เหมาะกับใคร: คนที่กำลังจะทิ้ง...หรือคนที่เคยถูกทิ้ง

หนังเรื่องนี้ เหมาะมากๆ สำหรับคนที่:

• กำลังอยู่ในช่วง "จัดระเบียบชีวิต" หรือบ้านช่อง
• กำลังเผชิญหน้ากับ "อดีต" หรือความทรงจำที่ยังค้างคา
• เคย "ทิ้ง" ใครไป หรือเคย "ถูกทิ้ง"
• ชอบหนังที่เน้นดราม่า เน้นการแสดง และมีสไตล์ภาพที่ชัดเจน
• ชอบหนังของเต๋อ นวพล อยู่แล้ว

อาจจะไม่เหมาะกับ:

• คนที่อยากดูหนังคลายเครียด เน้นความบันเทิง
• คนที่ชอบหนังที่มีพล็อตเรื่องซับซ้อน หรือมีฉากแอคชั่นเยอะๆ
• คนที่รู้สึกว่าการทิ้งของก็คือทิ้งไปสิ ไม่ต้องคิดเยอะ (อันนี้อาจจะดูแล้วหงุดหงิดตัวละครจีนนิดหน่อย)

11. สรุปท้ายรีวิว: หนังดีที่ดูแล้วจุก!

โดยรวมแล้ว "ฮาวทูทิ้ง..ทิ้งอย่างไรไม่ให้เหลือเธอ" เป็นหนังไทยน้ำดีอีกเรื่องที่ทำออกมาได้น่าสนใจมากๆ แม้จังหวะจะเนิบช้าไปบ้าง แต่เนื้อหาและการแสดงของนักแสดงทุกคนคือเอาอยู่สุดๆ หนังชวนให้เรากลับมามองตัวเอง ย้อนคิดถึงอดีต และวิธีการจัดการกับความรู้สึกที่ยังค้างคาใจ มันไม่ใช่หนังที่ดูแล้วจะรู้สึกฟีลกู๊ด แต่เป็นหนังที่ดูแล้ว "จุก" และ "ได้คิด" ตาม

ถ้าคุณกำลังมองหาหนังที่สะท้อนชีวิตจริง สะท้อนความรู้สึกของคนเราในเรื่องการปล่อยวาง และการก้าวต่อไปข้างหน้า เรื่องนี้คือห้ามพลาด! แต่ถ้าอยากดูหนังสนุกๆ ขำๆ แนะนำให้ข้ามไปก่อนเลยจ้า

ดูจบแล้วเป็นยังไงกันบ้าง? มาคอมเมนต์แชร์ความรู้สึกกันได้นะ!

วิดีโอที่เกี่ยวข้อง

• [บิ๊กรีวิวหนัง] ดูแล้วจี๊ดแค่ไหนกับ ฮาวทูทิ้ง ทิ้งอย่างไรไม่ให้เหลือเธอ
• ฮาวทูเต๋อ ทิ้งอย่างไรไม่ให้เหลือนวพล (ฮาวทูทิ้ง)
• ฮาวทูทิ้ง: ทิ้งความรักไม่ให้เหลือเธอ
• ตามรอยหนัง ฮาวทูทิ้ง..ทิ้งอย่างไรไม่ให้เหลือเธอ 17/7/66 ตามรอย ...
• วิธีทิ้งอย่างไรให้เหลือแต่สิ่งที่ดี